Jungle flight en parasol schilderen

Sorry, maar even een dagje overgeslagen, slechte internetverbinging en een drukke dag gehad.

Wij hebben, als enige van de hele groep, gisteren, onder de leiding van ondergetekende een stadswandeling gemaakt en ik vind het eigenlijk zonde dat de andere dat niet hebben gedaan, want ook het centrum van Chiang Mai is best het bekijken waard en onze activiteiten hier liggen allemaal buiten de stad.
De tweede avond in Chiang Mai hebben we op verzoek van Tes bij de Subway gegeten. Altijd lekker, maar niet erg gezellig. Daarna de avondmarkt afgestruind en van alles gekocht. Tiff is gelukt, maar voor Maurice is het altijd lastig. Tes vind het leuk shoppen hier en die vind daar meestal niet veel aan, dus mams is gelukkig, papa iets minder.
Gisteren was moeder en dochter activiteit. Seb is in het hotel gebleven, rondje gewandeld en lezen bij het zwembad. Tessa en ik zijn de jungle in gegaan en behoorlijkdiep. Ver weg van de bewoonde wereld. De laatste kilometers met een gigantisch bochtenwerk omhoog over een onverharde weg.
Om uiteindelijk aan te komen bij het dorp van jungle flight. Er wonen alleen werknemers en hun gezinnen in deze uithoek. Haarnetje en helm op, tuigje aan, goed vastgesnoerd en daar gingen we. Eerst een kleintje om in te komen, maar al snel legden we grote afstanden af hangend aan een kabel van boom tot boom. Soms stonden we op een platform in een boom op 100 meter vanaf de grond. Schitterende uitzichten, als je halverweg twee platforms vloog. Soms best snel, break, werd err dan geroepen en met een bamboestok kon je dan wat afremmen. Daar hebben de kinderen dan minder last van, zal wel met gewicht te maken hebben.
En ik maar denken dat ik tegenwoordige een aardige conditie heb, maar we moesten ook een stukje hiken tussendoor, over wiebelende kabelbruggen, modderige paadjes, met stenen bedekt en omhoog. Was best even kortademig toen we boven waren. Maar dan volgt er weer zo'n leuke kabel. Iedereen genoot. Eng was het niet. Je werd continue gezekerd, ook op de platforms.

Uur terug rijden naar de stad. Wij hebben gelukkig geen regen gezien vandaag. Seb helaas wel.
Met de hele groep weer lunchen en daarna kwam het hoogtepunt van de vakantie voor Sebastiaan, of misschien toch zijn dieptepunt. Parasolletje schilderen. Ik dacht dat ik er niets aan zou vinden, maar werd, zoals gewoonlijk, toch weer fanatiek. Tessa haar parasol is bijzonder leuk geworden. Sorry mam vooraf wilde we hem aan jou geven, maar we houden hem toch zelf.

En weer een tempel. O ja Tamira, die witte snowtempel, is niet normaal hoor. Die kunstenaar maakt echt dingen over de top. Maar zijn bedoeling is om jonge mensen meer interesse te laten krijgen in de tempel, juist omdat allerlei andere tempels zoveel op elkaar lijken. Ik zal een foto toevoegen van een wat meer traditionele tempel.
De tempel van vanmiddag ligt, zoals bijna alles net buiten Chiang Mai, hoog op een berg. Het laatste stuk moet je per voet afleggen via een 206 treden tellende trap. Monique, wij zijn hier ook geweest met papa. Die tempel met al die klokken die je kon luiden, voor geluk en lang leven.

Normaal, met een geweldig uitzicht over de stad, maar helaas, door alle regen, hing de nevel voor ons uitzicht.
Weer veel goud, veel boedha beelden en veel klokken.

We kwamen pas om 7 uur weer in het hotel aan, gauw even douchen en vervolgens met de tuktuk, ons favoriete vervoermiddel naar een restaurantje an de rivier. Riverside, waar wij heerlijk thais hebben gegeten en Tessa tomatensoep en pizza.

Nog even een koptelefoon en een shawl gescoord, voordat we moe maar voldaan ons bed in doken.

Tessa en Seb zijn nu 3 uur fietsen. Ik heb ervoor gekozen om naast het hotel een 2 uur lange olie massage te ondergaan. Heerlijk, niet zo hard als de traditionele massage, zo lekker!
Nu dus even schrijven langs het zwembad, ja in de ZON.
Koffs zijn weer gepakt, want vannacht gaan we met de trein terug naar Bangkok, best spannend, want het is de laatste tijd een paar keer niet helemaal goed gegaan. Het schijnt wel een belevenis te zijn, vier, maar bijzonder.