Duikdag 1

Na vele uren slaap een rustig ontbijtje op ons terras. En op naar de duikschool om ons in te schrijven en de eerste duik te maken. De zee rondom Bonaire is 1 groot nationaal park. Beschermd en dus zijn er allerlei regels. Alleen de plaatselijke bevolking mag vissen. Je mag niet duiken met handschoenen aan. Net of we dat zouden willen. Handschoenen in Nederland doe ik aan voor de kou, maar prettig is het niet. Hier is de regel zo, omdat je met blote handen minder geneigd bent om iets aan te raken, wantbin het water weet je het maar nooit. Iets kan prikken, gif afgeven of geen steen maar een vis zijn. Koraal is breekbaar, dus je moet er gewoon vanaf blijven.
Na de gebruikelijke papieren, kregen we flessen en lood en konden ons omkleden. De eerste paar dagen is dat altijd weer wennen. Mijn nagels heb ik al kortgeknipt, want die breken toch af. De eerste duik voor de duikschool. Een rustige duik, kun je even wennen en als er iets niet werkt aan je uitrusting is de duikschool dichtbij. Maar we hadden alles al laten nakijken in Nederland, dus gelukkig geen problemen. Heerlijke duik gemaakt. School barracuda's gezien, een paar grote tonijnen en heel veel koraalvisjes. Helaas de zeepaardjes die er egens moesten zitten gemist.

Na de duik terug naar ons appartement, want daar waren we dichtbij. Even appen met Tessa, want het is zondag en een lekker broodje gemaakt.
Toch maar een duikboek van Bonaire gekocht die alle duikstekken bevat en dat zijn er 87, dus genoeg om uit te kiezen.

Het unieke op Bonaire is, dat je echt met je Buddy alleen duikt. Geen gids, geen boot. Gewoon met je pickup naar een duikstek rijden, die staan aangegeven met grote gele stenen aan de kant van de weg, auto naar de waterkant rijden, omkleden en hup naar de boei toe zwemmen en duiken maar.

Angel City was onze tweede duik. Bij een strandje van dood koraal het water in. Een dubbel rif, dus twee achter elkaar bleek uiteindelijk een van de mooiste koraaltuinen te zijn die ik ooitheb gezien met een grote verscheidenheid aan harde en zachte koralen en kleuren. Een beetje gefilmd, maar de kleur lekt weg en dat is jammer. Ik ben blij met Sebastiaans zijn navigatie, want ik zou verdwalen en hinderden meters verderop aan kant zijn gekomen.

Een stukje verderop een paar meter zacht wit zand. Daar hebben we heerlijk liggen zonnen. Een beetje uitrusten want duiken is best inspannend. Terug om nog even te lezen en te douchen en daarna weer heerlijk in Kralendijk gegeten. Een goed restaurant en wat was de catch of the day: Barracuda. Dus die hebben we gegeten. Een stevige witvis. Het gaat niet mijn favoriete vis worden om te eten, maar wel apart. Ik vind ze altijd zo mooi in het water. Even na 10 uur lagen we weer in bed. Moe maar voldaan.