Rijden, olifanten en tempel klim

Om 7 uur ontbijt. Vroeg vertrokken dus en dan merk je weer, Maurice had er vorige week ook al over, dat reizen in SriLanka veel van je geduld vergt. Tuurlijk het is schitterend buiten. De natuur met palmboom plantages, uitgestrekte rijstvelden, mooie villa's en armetierig winkeltjes.
Het verkeer is chaotisch. Niemand rijd in zijn baan, je haalt in door luid te toeteren en dan gewoon op de weg van de tegenligger blijven rijden, die gaat hopelijk niet zo snel, zodat je je inhaalmanoevre kunt voltooien. Niets voor jou, moesje, je zou een hartaanval krijgen.
Maar na een rit van bijna 3 uur, laatste stuk hobbelend over een slechte weg. Kwamen we dan toch aan in Pinnawala, de olifantenopvang. Eerst naar de rivier. Daar stonden een groot aantal olifanten lekker in het water. Beetje wassen, beetje schrobben. Met elkaar knuffelen. Schattig om te zien. Verhip het begon te regenen. Lachen hoor de foto's lijken wel schilderijen geworden door de regen.
Even wat dichterbij. Mevrouw kom, kom maar over het touw en neem uw dochter en man mee. We mochten de olifant aaien en er werden foto's gemaakt. Toen we weer terug wilde lopen, dat is 2500 roepies (€ 17). Ja dag. Je kunt er 500 krijgen. Nee, nee te weinig en zijn maatje moest ook wat krijgen. Geen klein geld meer, dus toch maar 1000 roepies gegeven. Belachelijk natuurlijk. Ze haalde ook echt alleen de blanke toeristen eruit. Ja wij zijn gek genoeg toch. Hapje gegeten met uitzicht op de olifanten en daarna liepen we terug door het winkelstraatje naar de opvang. Komen opeens de olifanten voorbij. Dat is toch een raar gezicht hoor. Hele stoet olifanten door een smal winkelstraatje. Bij de opvang weer foto hier, foto daar en we hebben ze gevoerd. Erg leuk.
Hup weer in het busje. En rijden, wachten op tegemoetkomend verkeer om weer een stukje te kunnen doorrijden. Er wordt aan de weg gewerkt en dat is echt nodig, maar zorgt er voor dat je nog langzamer gaat dan al gebruikelijk is. Dutje onderweg gedaan. Gaat vanzelf. Hots, bots, slaap.
Vier uur later waren we dan op onze volgende plek. Dambulla, bij de grottempel. Oke vestje aan, omslagdoek om tessa haar benen en trap op, trap op, nog een trap op. Hoe hoog liggen de in rotsen uitgehouwen tempel eigenlijk. Bosje lotusbloemen gekocht om te offeren en nog maar een paar trappen naar boven. Begeleid door hordes aapjes, die erg gek zijn op.......
Lotusbloemen. Het was al met al een flinke klim. Maar zeker de moeite waard. En goed als training. En gelukkig aan het einde van de dag is het minder heet.
Een geweldig mooi uitzicht en twee eeuwen oude grotten, beschilderd en vol met mooie boedha's in alle soorten en maten. Mooi, interessant en goed begeleid door onze gids. Als we weer beneden zijn gaat het al schemeren en dus komen we in het donker aan bij ons resort midden in de jungle, waar we 2 nachten zullen verblijven. Bij de receptie naast het drankje ook zo'n heerlijk handdoekje om het stof even van je gezicht en handen af te wassen. Dat hadden we wel nodig. In het donker naar ons huisje gebracht. Mooi met een waanzinnige badkamer van natuursteen en een sfeer alsof we in Afrika zitten. Heerlijk gegeten alleen de wifi is minder, dus ik hoop dat ik mijn verhaal geplaatst krijg.
240 km in ongeveer 7/8 uur dat is dus 30 km per uur.